اثر داروی والسارتان بر هورمون های محور هیپوفیز-گناد در موش های صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار

زمینه و هدف: والسارتان به عنوان آنتاگونیست گیرنده های آنژیوتانسین ii (ang ii)، در درمان اختلالات فشار خون مورد استفاده قرار می گیرد و بر بافت های مختلف بدن دارای تأثیر است؛ لذا این مطالعه، با هدف بررسی اثر داروی والسارتان بر عملکرد محور هیپوفیز- گناد در موش های صحرایی ماده بالغ انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه، از 40 سر موش صحرایی ماده بالغ که به 5 گروه 8 تایی شامل: گروه های کنترل، شاهد و 3 گروه تجربی تقسیم شدند، استفاده گردید. در ابتدا، با تزریق عضلانی استرادیول والرات و پروژسترون، حیوانات هم سیکل شدند و سپس به حیوانات گروه شاهد، روزانه یک میلی لیتر روغن زیتون (حلال دارو) و به گروه های تجربی نیز روزانه دوزهای 100، 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، داروی والسارتان گاواژ گردید. حیوانات گروه کنترل، تحت هیچ تیماری قرار نگرفتند. کلّیه تجویزها برای مدت 21 روز انجام و در روز پایانی، با خونگیری از قلب حیوانات و تهیه سرم مورد نیاز با کمک کیت های هورمونی مربوطه، میزان هورمون های fsh، lh، استروژن و پروژسترون اندازه گیری شد. داده ها با کمک آزمون تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه anova و آزمون تعقیبی توکی، مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج آنالیز آماری داده ها نشان داد که داروی والسارتان با دوزهای 200 و mg/kg400، باعث کاهش معنی دار هورمون های fsh، lh، استروژن و پروژسترون در سطح معنی داری 05/0p< می شود. نتیجه گیری: والسارتان به عنوان آنتاگونیست رسپتورهای ang ii، احتمالاً با مهار ترشح هورمون های گنادوتروپین و بلوکه نمودن اثر آنها بر سلول های فولیکولی، باعث کاهش هورمون های جنسی ماده می گردد.